Haagse Cowboy (Het Uitvaartwezen juli 2011)
Hoe lang bestaat de onderneming?
“Mijn overgrootvader was timmerman en verkocht grafkisten. Atropos Uitvaartzorg is in 1920 door mijn opa gestart. In 1970 nam mijn vader het bedrijf over. Wij gingen boven de rouwkamers wonen. Op mijn achttiende ben ik in de zaak gegaan. In 1978 hebben we het pand naast de rouwkamer gekocht. Daarmee werd het deels bedrijf, deels onze woning.”
Welke ontwikkeling maakt het bedrijf momenteel door?
“We zijn self supporting: we hebben een eigen rouwkamer, een wagenpark en we doen zelf het drukwerk. Sinds 1994 draaien we met drie uitvaartverzorgers diensten. In de praktijk verzorg ik 35 procent van alle uitvaarten zelf. Deels omdat er om mij persoonlijk gevraagd wordt, maar ook omdat dit het deel van het vak is, waarin ik me het gelukkigst voel. We zijn nu bezig met een vacature. Ik zoek een jong iemand die het niet erg vindt dat ‘de baas’ op de achtergrond meekijkt. We hebben net een renovatie achter de rug. De panden hebben een klassiekere uitstraling gekregen. Komende tijd wordt het wagenpark vernieuwd. Dat is min of meer een uitgegroeide hobby. Ik begon met de rouwcaravan. Daarna kwam de motoraanhanger. We hebben ook een fietsaanhanger, maar die vind ik lelijk. We werken nu aan een nieuw model. Die rouwvervoermiddelen worden maar een paar keer per jaar gebruikt. Maar ze geven ons wel een moderne uitstraling. Verder gaan we een extra ruimte bouwen voor het ongekoeld bewaren van overledenen na thanatopraxie.”
Dus u biedt thanatopraxie aan?
“Onlangs voor het eerst. Als ik jonger was, meldde ik me aan voor een complete opleiding thanopraxie en balsemen, in de VS.”
Van uw site is een tarievenlijst te downloaden. Waarom?
“Waarom niet? Ik kan mijn tarieven immers verantwoorden. Als iemand belt dat het elders goedkoper kan, dan zeg ik: ‘Voor goedkoopte bent u bij ons niet aan het goede adres; wij willen kwaliteit leveren.’ Maar het levert ook wel eens iets op. Onlangs heb ik een kist verkocht aan een nabestaande die helemaal uit Breda kwam om deze op te halen. Hij had op internet naar kisten gezocht en in mijn tarievenlijst de kist gezien die hij wilde hebben. Nu bied ik een korting aan nabestaanden die zelf een kist ophalen. Er is nog een andere reden om de tarieven op de site te zetten: ik vind dat de uitvaartbranche open en eerlijk moet zijn over de kosten. Dat voorkomt rare praat over woekerprijzen.”
Welke nieuwe ontwikkelingen volgt u?
“We willen geen trendsetter zijn. De meeste ontwikkelingen volgen we. Maar niet alle. In 24 uur-kamers zien we bijvoorbeeld niets.”
Welke gevaren bedreigen de branche?
“De koppeling van verzekeren en uitvaarten. Grote bedrijven met managers die niet uit de uitvaartzorg komen. En aan de andere kant starters, die met subsidie of een goed inkomen van de partner, de branche verknoeien. Ze geven veel te veel tijd voor te weinig marge.”
Verliefd, verloofd, getrouwd?
“We zijn dertig jaar getrouwd. Mijn vrouw werkt in de zorg. We hebben drie kinderen, de jongste woont nog thuis. Ze lijken er geen van alle interesse in te hebben om het bedrijf over te nemen. Maar een schoonzoon zit in de assurantiën…
Ik probeer vrije tijd te hebben. Onder andere voor mijn hobby’s: motorrijden, verkeer regelen, Amerika. Omdat ik daar ook zelf auto’s koop, kan ik zakelijk soms met privé verenigen. Dit jaar gaan we er voor de 25ste keer heen.”
